afin, Lees verder voor de handleiding van de IKEA-KAST TYpe Epe 8:
11/11 IKEA-KAST TYPE EPE 8
Ploeg heeft moeite, maar pakt toch de buit en scoort voor 35e keer op rij Epe- Ikea’s. Ze zitten overal door het land, maar je moet voor die Zweedse meubelketens altijd nét te ver rijden dan je lief is. Of je gaat via de snelweg, of zoals zondagochtend met chauffeur Boudewijn, een mooie route binnendoor tussen de weilanden. Prachtig om de felgekleurde herfstbladen aan de rand van de Veluwe te aanschouwen. Vooral bij Oene. Aanradertje. Maar goed, om half 10 op zondag is de IKEA nog niet open, dus is het al gauw 10.30 uur voor je richting zo’n zaak kan rijden om daarna te bouwen aan je mooie pakket. Vooruit, je moet toch wat met je zondag, dus op naar de shop. Autootje en busje staan niet veel later geparkeerd op het daarvoor bestemde plekje en dan loopt de selectie naar binnen. Na een korte wandeling door de vestiging stond de ploeg uit Twello om 11.30 voor het juiste schap en oog-in-oog met het juiste bouwpakket: Epe 8. Het werd een worsteling, zoals dat met IKEA-producten altijd gaat. Maar aan het eind, staat er iets moois: 2-3 winst! De algemene mening is duidelijk over IKEA-spullen: “We weten wel hoe het moet.” En zodoende ging Voorwaarts lekker en enthousiast van start op een niet al te best veld tussen de bossen van Epe. De gebruiksaanwijzing is vaak vrij simpel en al na drie minuten worden de eerste vormen van een mooie kast zichtbaar. Erwin passt wat materiaal over lange afstand prachtig richting Koen. De jongeling hoeft niet meer op de handleiding te kijken hoe hij moet monteren en hij schuift de eerste schroef koeltjes op zijn plek: 0-1. Deze snelle treffer betekende al vroeg in de wedstrijd dat Voorwaarts 12 voor minimaal de 35e wedstrijd op rij een doelpunt weet te maken (22 wedstrijden vorig jaar en de 13e van dit jaar) en wij vinden dat dit best even subtiel in een kort regeltje van dit wedstrijdverslag mag worden aangestipt, zonder dat we er te veel nadruk op leggen, vindt u ook niet? Terug naar de werkplaats. Het begin was dus leuk, maar je moet verder bouwen. Anders heb je maar een halve kast staan. Dat is natuurlijk geen gezicht. En daarnaast kan-ie elk moment in elkaar donderen. Bouwen lijkt zo simpel. Zelfs wanneer je denkt dat je wel weet hoe het moet, gaat er ook wel eens wat verkeerd. Tja, ook dat is IKEA. Rob gooit enkele minuten na het goede begin wat nieuw materiaal in de achterkamer fout aan. De goederen worden niet goed opgevangen en dus ontstaat er wat lichte schade. Het resultaat: 1-1. En dan wordt het ineens een vervelend karwei. Het wordt zwoegen, het wordt ploeteren, het wordt worstelen, het wordt aanknooien. Je weet wel, corners die simpel over de achterlijn worden geschoten (Marco), en tikkies breed die net niet aankomen. Ineens passen die verrekte Zweedse schroefjes niet zo goed meer en dan komen er irritaties. Zoals ongetwijfeld wel bekend als we het over IKEA-bouwerken hebben. Hoeveel relaties hebben er na een bezoek aan de IKEA wel niet onder spanning gestaan? Er is dan maar één middel: even uitblazen onder het genot van een lekker kopje warme thee. Wouter geeft de strijd dan op en onder andere Rob van S. komt het bouwteam na rust versterken. Hij moet in de spits helpen de kast op juiste wijze te monteren. Na wat prutsen nagelt hij na een kwartier de tweede spijker op de juiste plek. Het lijkt de doorbraak te zijn in het Zweedse bouwpakket. Koen draait namelijk niet heel veel later nog een extra moertje strak aan en de kast lijkt stabiel te staan. Dat dankzij een penalty in de laatste paar minuten de kast ietwat begint te wankelen, deert gelukkig niet. De drie fluitsignaaltjes erop volgend geven namelijk het sein dat de kast is gestabiliseerd. Direct wordt hij dan ook in gebruik genomen: Op de bovenste plank worden drie punten opgeborgen die niemand er meer af kan pakken. Eind goed al goed, waarna een enkeling in de kantine nog even snel een (Zweedse) balletje proeft. Op naar volgende week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten