Voorbeschouwing Epe 8 - Columbia 8

In de binnenlanden van India (waar die andere Beatles ook een paar maanden bij een Maharadja gingen liggen blowen om inspiratie op te doen) leeft een volk dat er bijzondere gewoontes op na houdt. Het zijn een soort Sikhs en ze leven al duizenden jaren gewoon tussen de andere mensen; niemand kan het verschil zien of ze herkennen. 364 dagen per jaar zijn ze ook volstrekt gewoon, maar heeeeel af en toe transformeren ze in levensgevaarlijke vechtmachines die hun tegenstanders geruisloos in de rug besluipen en dan met een touwtje zo de strot van hun willoze slachtoffers doorsnijden. 'Sjjssk', is het enige wat je nog hoort en dan ben je al de sjaak. Ze pakken je bij je strot op een moment dat je het niet verwacht. Zo zou je de mannen van Epe 8 in ruste ook kunnen zien. Als mollen leven ze onder de grond; je ziet ze niet, maar ze zijn er wel! En dan, in één keer, knappen ze de grond uit en grijpen je bij je strot en goed ook. Als een stel ontketende Spaanse ééndagsvliegen moet alles in die dag gebeuren en steken ze venijnig van zich af om niet te zeggen: vals!

Maar.. een klein probleempje gooit roet in het eten. De mannen van Epe 8 proberen al jaren tevergeefs kampioen te worden en zijn ter zijne tijde heden ronduit bejaard en versleten. De jongens zijn inmiddels zo oud dat ze met een bouwlift het veld op moeten. Een gemiddeld millennium duurt meestal zo'n duizend jaar, maar de tijd dat Epe 8 in het vorige millennium nog vol energie zat, lijkt veel meer dan duizend jaar geleden. De huidkwabben van Herold onder zijn ogen vertonen een angstvallige gelijkenis met de schubben van de vier miljoen jaar geleden uitgestorven Heccotauriër Sapiens. En de ruggenwervel van Erwin gaat drie stappen terug in de evolutie; je weet wel, dat plaatje van de aap die steeds rechter op gaat lopen die in elke schoolklas hangt waar Rouwvoet en Balkenende nog niet zijn doorgedrongen. Om nog maar te zwijgen van de gezondheid van het ooit zo jeugdige Don & Ad duo. Light producten, zelfhulpboeken, geurkaarsjes en terminologie zul je niet bij deze selfmade beschermheren op het nachtkastje aantreffen. Robbin heeft zo weinig bloeddoorstroming in de volgerookte en door de suiker dichtgeslibde aderen dat alle uiteinden van zijn lichaam dofzwart beginnen te kleuren. De pezen van Diederik zijn zo kromgetrokken door de Dupuytren dat hij zijn teentjes dicht kan knijpen zonder dat hij dat wil. Je kunt ze er na het voetballen met een Bahco van de bal aftrekken. En de rochelende longen van Mark zijn zo verlept dat Bonzo er zelfs meer geen hondenbrokken van C-kwaliteit meer van wil maken. Dennis is nog steeds de jongste van het stel, maar lijkt met zijn drank- en sexgedrag met een indrukwekkende inhaalslag aan de gang om Rock 'n Roll punten te verdienen. De kniegewrichten van Luc zijn zo versleten als afgeschuurde schenkelbotten. Zo plat dat je ermee kunt sjoelen, maar afvallen: ho maar! Jos is met een medisch dossier van vief Gigabite nog de fitste van het hele stel.

Wij wensen zowel Epe 8 als Columbia 8 veel succes in de strijd tegen het terro.. eh, de liefde!

Column Leeuwis: Het luikje bij de afhaalchinees

Het leven zit vol met grote vraagstukken. Bestaat het monster van Loch Ness? Verdwijnen er écht schepen en vliegtuigen in de Bermuda driehoek? Wie zit er in het pak van Pino uit Sesamstraat? Maar, het mysterie waar iedereen zijn hoofd over breekt: wat gebeurt er achter het luikje bij de afhaalchinees?

Lieve Tino

Heb je problemen of dringende vragen, zijn er onduidelijkheden in je leven: schrijf dan een brief naar de redactie van Epe 8. Tino, de wijze spreker, raadgever en vraagbaak van de Eper Hei heeft namelijk op iedere vraag het juiste antwoord!

------------------------------------------

He superlieve Tino! 

Een half jaar geleden heb ik van mijn papa en mama een puppy gekregen! Ik heb hem Matthieu genoemd en de eerste weken was hij echt superlief! De soort heet American Staffordshire Terriër en hij is heel mooi. Ik mocht alleen een puppy van papa en mama als ik hem altijd zou uitlaten en verzorgen. Vorige week heeft Matthieu alleen een vriendinnetje van mij in het gezicht gebeten en nu durf ik hem niet meer uit te laten. Papa en mama zeggen nu dat ze Matthieu weg gaan doen, omdat ik onze afspraak niet na kom. Maar als ik zeg dat ik niet durf, omdat Matthieu heeft gebeten moet hij sowieso weg! En dat wil ik niet, want hij is voor mij meestal heel lief. Soms gromt hij alleen als ik naar hem kijk. Dat doen alle hondjes, toch?

Groetjes, Sophie uit Winterswijk.

Beste Sophie,

Volgens mij vergeet je een paar denk-stapjes. Dat maakt niet uit, omdat je nog een kindje bent, maar daarom is het wel goed dat je mij een briefje hebt gestuurd. Honden zijn slimme dieren (vaak nog slimmer dan mensen!), dus ik denk dat jouw Matthieu niet voor niets jouw vriendinnetje in haar gezicht heeft gebeten. Doet ze nog aan bedplassen? Heeft ze snoepjes gestolen? Of is ze misschien protestants? Je moet als baasje gewoon altijd duidelijk je hond volgen en doen wat hij wil. Dat noemen ze met een moeilijk woord consequent zijn. Ik doe dit al jaren met mijn Bello en dat gaat nog altijd goed.
Succes, Tino!

------------------------------------------

Beste Tino,

Vorige week was ik bij een vriendinnetje om te spelen en toen is er iets heel erg gebeurd. Ik wilde haar nieuwe puppy even aaien en toen beet hij ineens in mijn gezicht! Dat deed heel erg pijn en alles zat onder het bloed. Van mijn vriendinnetje mocht ik niets zeggen, want dan moest de puppy weg van haar vader en moeder. Ik ben toen huilend naar huis gerend en ik heb thuis gezegd dat Schele Japie mij te pakken heeft gehad. Schele Japie is mijn buurjongen en hij is onze dorpsgek. Hij heeft thuis heel erg straf gekregen en mijn broer heeft samen met zijn vrienden Japie klemgereden en hem in de fik gestoken. Met driewieler en al hebben ze hem daarna in de sloot gegooid. Ik voel mij echt superrot, want Japie kan er helemaal niets aan doen! Wat moet ik nu doen?

Liefs, Marloes uit Kotten.

Marloes,

Mijn ouders zeiden altijd: "Eerlijkheid is duurkoop." Het is heel lief van je dat je je schuldig voelt, maar misschien is het beter dat je er maar niets van zegt. Dit om verder leed te voorkomen. Vergeet niet dat het waarschijnlijk toch wel een keer was misgegaan met Japie, want dit soort mensen is heel onvoorspelbaar. Hopelijk heeft hij er van geleerd en houdt hij zich vanaf nu rustig. Jouw gezichtje is voor eeuwig verminkt en dat is al triest genoeg! Sterkte met alles en blijf goed je best doen op school, want van je uiterlijk moet je het helaas niet meer hebben.

Lieve groetjes, Tino.

------------------------------------------

Lief Tinus,

Jongs hebbn mij in fik gesteekt en in beek gegooit! Snap nie warom. Pap en mama ook heeel boos op mij en hele tijt schreewen tegen mij. Snap eg nie warom! Buurmijsje Marloes steeds huilen en iedereen kwaad op Jaap. Snap eg nie warom!!! Pap en mama zegge dat ik wel weet warom, maar dat is eg niezo. Wat doe ik nu?

Jaap uut Kottn.

Ik weet dat je vast goed bedoeld, maar ik kan hier geen touw aan vastknopen, sorry! Ik wil je best wel helpen, maar ik snap nu echt niet waar je het over hebt en ik ken ook geen Marloes. Ga eerst maar eens op Nederlandse les en stuur mij dan maar weer een briefje.

Tino.

Graancirkels op het trainingsveld

Donderdag (trainingsdag) is er een merkwaardig patroon gevonden op ons trainingsveld in de vorm van een 8. Iedereen heeft er wel eens van gehoord. Het is één van de bekendste broodje aap verhalen en toch kan niemand de mysterieuze platgeslagen stukken in het gras verklaren. Hoe komen die cirkels daar? Wie of wat heeft ze gemaakt? Is er misschien sprake van een bezoek van buitenaardse wezens? Waren zij op zoek naar iets en hebben zij het gevonden? Wat hebben graancirkels met Epe 8 te maken? Zijn het geesten? Reïncarnatie? Of is dat allemaal klote-onzin en is het gewoon platgetrapt door dronken studenten die met hun braldispuut graag de krant willen halen? Om op deze vragen een zo duidelijk mogelijk antwoord te krijgen, werd er door de onafhankelijke Epe 8 redactie een uitgebreid onderzoek ingesteld. We bellen met de veldmeester Remon Dul om meer te weten te komen over dit malle gedoe.

Dul: Met Dul!
Epe 8: Dag Dul, met de onafhankelijke redactie van het Epe 8 blog.
Dul: Haa!
Epe 8: Hallo! Alles goed?
Dul: Joa.
Epe 8: Wij hebben vernomen dat er op het trainingsveld graancirkels gevonden zijn. Weet jij daar meer van?
Dul: Hoezo, doar wet ik meer van?
Epe 8: Nou hoe zijn die dingen daar gekomen volgens jou?
Dul: Ja, nou. Niekamp zegt dat 't van de kunstmest komt. Dat wet ik ok niet.
Epe 8: Dat weet je niet?
Dul: Nee.
Epe 8: Nou, lekker.
Dul: ...
Epe 8: Geloof je in UFO's?
Dul: Nee, i-j wal dan?
Epe 8: Ja, je kunt het natuurlijk maar nooit weten.
Dul: Ja, nou, dat wet ik ok niet.
Epe 8: En buitenaardse wezens dan, die voorspellen dat wij kampioen worden?
Dul: Ja, nou. dat wet ik ok nie of die bestoan joa of nee.
Epe 8: En u heeft nooit wat geks gezien?
Dul: Neuh.
Epe 8: Helemaal niks? Geen vreemde lichten, onrustig vee, geef het nou maar toe.
Dul: Nee, moar wat dach-ie: dan mot ik Dul moar effen bellen? Gewoon een baan zoeken, in plaats van dit. Dat zol heel goed veur jullie zun.
Epe 8: Ja.
Dul: (lange stilte) Aju.
Epe 8: Aju.

Bye bye. Tjuss. Arividecci, au revoir, Mussolini, de keutel. De wat spitsvondige redactie begint nu al nattigheid te voelen. Hier komen we niet verder mee. Betaal ik verdomme hiervoor contributie? Laat die verrekte alcoholisten die zichzelf redacteuren noemen inderdaad maar een baan gaan zoeken in plaats van eerlijke mensen zoals Dul en Niekamp een beetje gaan lopen lastigvallen. Dat nooit. En daarom besloten we zelf op onderzoek uit te gaan met een camera, meetlinten. thermometers, een wichelroede, een keukentrapje, een sterrenkijker en de toerenteller van de Suzuki GSXR 750 van Joop die op de TT van 2004 haar laatste adem uitblies. Eenmaal aangekomen op het trainingsveld gebeurde het! Maar goed dat we ons fototoestel mee hadden, anders had niemand ons geloofd. Op het keukentrapje kan je het nog beter zien. Deze foto is exclusief door ons gemaakt en we garanderen dat er geen trucs mee zijn uitgehaald en dat de foto niet bewerkt is.

Ultieme amateurvoetbal compilatie

Een ode aan de 'kelderklassers'.

Buurs herkenbare dingen des levens

Geluk. Weet je waar ik nou echt van kan genieten? Als ik 's nachts wakker word en zie dat ik nog uren kan slapen. Als ik terug-zap naar mijn tv programma en de reclame precies is afgelopen. Als ik een pot pindakaas pak en de inhoud nog onaangetast is. Als ik een meisje met grote borsten zie hardlopen. Als ik ga slapen in frisgewassen lakens. Als het product wat ik toch al wilde kopen in de bonus is. Als het stoplicht op groen springt net voordat ik wil afremmen. Of als ik op vrijdag de deur achter me dichttrek en het hele weekend nog voor me ligt. Geluk. It's the little things.

Reünie. De familiereünie. Prachtig. Nicht Laura die al 40 is. Tante Bets met haar irritante kat en natuurlijk Ome Jan. 'Hey jongen, wat ben jij groot geworden zeg!' Eh dank je? 'Ik kende jou al toen je nog zo klein was.' Dat zei je de vorige keer ook al. 'Jij was toch naar Afrika geweest?' Zes jaar geleden ja. 'Leuk zeg! En dat ene meisje?' Uit. 'Dat andere meisje?' Ook uit. 'Jammer. Maar nu lekker het studentenleven. Rechten toch?' Nee. 'Medicijnen?' Nope. 'Grafisch?' Bingo. 'Gaat het goed?' Ik ben vier jaar geleden afgestudeerd. 'Geweldig! En nu?' Nu zit ik aan de drugs. Tot over vijf jaar hè Ome Jan.

Bril. Meisjes met een bril zijn sexy. Wat veel vrouwen bij mannen met een baard hebben, heb ik bij dames met een bril. Ik weet niet of het ze nou schattig maakt, of juist heel ondeugend, maar een goede bril kan een meisje zo twee hottie punten erbij geven. Laatst leerde ik er weer eentje kennen. Normaal een krappe voldoende, maar door die heerlijke geek glasses ge-upgrade naar een dikke 8. Ik was in love en vroeg haar meteen mee uit. De volgende avond stond ik hoopvol te wachten. Maar toen ze aankwam ging het gruwelijk mis. 'Waar is je bril??!!' Oh die draag ik bijna nooit, heb eigenlijk altijd lenzen in. 'Fuckfuckfuck!'

Fiets. Ken je dat moment dat je naar huis fietst, heerlijk alleen, maar in de verte ineens een semi bekende collega ziet rijden? Dat had ik gisteren. Maar na acht uur werken heb je vrij weinig meer om over te kletsen. Je kunt dan heel erg langzaam gaan fietsen zodat je niet dichterbij komt, een telefoongesprek faken en al wijzend naar je smartphone voorbijrijden, of mijn favoriet: wachten tot een stoplicht groen wordt en dan toeslaan. Maar mijn timing was een beetje off. En net toen ik in volle sprint zat, sprong het licht op rood. Met piepende banden kwam ik precies naast hem terecht. 'Hee Ronnie, moet je ook die kant op? Gezellig...'

Pech. Weet je wat ik nou echt vervelend vind? Als het droog is als ik opsta, maar begint te regenen als ik één minuut op de fiets zit. Als de wifi wel verbindt, maar heel traag is. Als ik met m'n net aangetrokken sokken in een natte badmat ga staan. Als mijn computer vastloopt net als ik 'm wil afsluiten. Als ik een super leuk shirt zie liggen en ze er van elke maat tien, maar van mijn maat nul hebben. Als ik bijna slaap en ineens moet plassen. Of als ik mijn tong verbrand bij het eerste hapje van een heerlijke pizza. Pech. It's everywhere. En het maakt me chagrijnig.

Mandarijn. De mandarijn is het meest bipolaire stukje fruit wat er bestaat. Geen andere fruitsoort kan zo lekker en tegelijkertijd zo fucking smerig zijn. De ene mandarijn is overheerlijk sappig, zoetzuur van smaak en vervult me met vreugde. De volgende is gortdroog, met zo'n dikke witte huid en maakt dat ik ze nooit meer wil eten. Een netje kopen voelt sowieso als een complete gok. Soms hit je de jackpot en soms kun je ze beter gebruiken om te leren jongleren want dan is er geen één te pruimen. Dus elke keer als ik na één hap walgend alles uitspuug vraag ik me af: Wat is het geheim van een goede mandarijn...

Band. Sommige mensen kunnen uren op een station zitten en alleen maar gefascineerd people watchen. Ik heb dat met de kassaband van de supermarkt. Die is namelijk zo prachtig confronterend. Ik weet vaak al wie de persoon is, alleen door te kijken naar wat diegene gaat kopen. Een zak basic macaroni, een blikje tomatenpuree en een fles cola: de student on a budget. Een tray halve liters: de Pool. Magere kwark, mandarijntjes en een pak donuts: de dame die op dieet moet maar zelf niet wil. Bij twee blikjes bier en een pasta bolognese magnetronmaaltijd moet ik altijd even slikken. Dit zijn de boodschappen van een treurige vrijgezel die de dertig nadert.

Maandag. Als Maandag een persoon was. Zou het een 53-jarige zure man zijn met een hekel aan kinderen. Zou hij als je om acht uur op moet, om half zeven je kamer binnenstormen en keihard 'Wakker worden klootzak!!' schreeuwen. Zou hij met mevrouw Bulstronk van Matilda getrouwd zijn. Is zijn lievelingseten spruitjestamp zonder jus. Zou hij je als werkgever altijd zo'n grote stapel werk geven, dat je nooit het idee krijgt dat het afkomt. En zou hij halverwege marathons gaan staan en 'Je haalt het einde toch nooit!' naar renners gaan roepen. Oh en hij is niet kleurig, maar donkergrijs. Met altijd dezelfde lelijke ruitjesblouse aan. De Maandag. Aangenaam.

Bedoeling. Als mijn female werkomgeving me één ding heeft geleerd is het hoe verschillend mannen en vrouwen whatsappen. Meisjes gaan uiterst subtiel te werk. Over elke komma is nagedacht, ieder extra `xje' betekent iets en er zit een wereld van verschil tussen 'oke' zonder punt en een venijnig 'ok.' met. Jongens zijn niet subtiel. Op een smart-phone al helemaal niet. Ze typen gewoon wat ze denken. 'Ik had gisteren dus een date, maar nu snap ik zijn berichtje niet.' zei mijn collega. 'Hij schrijft: 'Tot snel, was gezellig gisteren.' Wat bedoelt hij daarmee? 'Ehm, dat hij het gezellig vond.' Ze keek me aan alsof ik degene was die iets raars zei...

Kater. De drie fases van de kater. Fase 1: Tien uur wakker. Overal pijn. Ik ga nooit meer drinken. Ik meen het. Ik ga nooit.. meer.. drinken. Twee paracetamol op. Probeer nog een paar uurtjes te slapen. Fase 2: Ontbijtje doet goed. Kater daalt wat, maar net vandaag met mijn moeder afgesproken om te shoppen voor nieuwe gordijnen. Loop in de stad en snap niet dat al die mensen zo vrolijk zijn. Moet nog steeds niet aan alcohol denken. Fase 3: Rustig aan het chillen met vrienden. Eén biertje dan, is goed tegen de kater. Nog één. Nog twee. Kingzen.. Pyramide spel.. Shotje wodka... WHO'S READY TO PARTY??!!

20. Meisjes blijven altijd 20. Toen ik 16 was waren ze 20 en dus te oud voor mij. Daarna werd ik 20. Meisjes bleven 20, maar gingen vaak met zo'n vijfjaar oudere gozer, die ik maar een loser vond omdat hij geen meisjes van zijn eigen leeftijd kon krijgen. Ik ging op reis, studeren en ineens was ik 25. Niet de meisjes. Inmiddels ben ik 27 en kwam ik laatst een heel leuk meisje tegen in de stad. Leeftijd? Precies. Nu is ze met mij aan het whatsappen terwijl ze in de collegezaal zit, waarschijnlijk naast een jongen die zich afvraagt waarom ik geen oudere meisjes kan versieren.

11 types die je tegen komt in elk amateurvoetbalteam

De bolle, de trage, de smoker, de etter, de 'ik wil Champions League' spelen: we kennen ze allemaal.

1. De net iets te dikke keeper
Het jongetje dat in zijn jeugd wat overgewicht had. Hierdoor mocht hij van de rest van het team niet meedoen in het veld dus moest hij maar op goal. Door alle fat-jokes van zijn teamgenoten durft hij amper de 16 uit te komen en na de wedstrijd staat hij vaak paraat als chef-frituur.

Raadplaat

Wat is er te zien op de rest van deze uitsnede van de foto? Tip: Denk probleemgericht, niet oplossingsgericht! We zoeken: wie, wanneer en waar. En vooral, wat gebeurd er precies? Prijs is een fles Kaptaine Vlam! U kan uw antwoord neerleggen op het hoofdkantoor van Epe 8: de derde barkruk vanaf links in het Tonnetje.

Beste Herbert en Maarten (tour de france)

Beste Maarten en herbert,

Graag wil ik jullie namens mij en mijn vrienden van complimenten voorzien.
Elke keer als wij na ons werk of sporten op de bank ploffen en de tour gaan kijken, krijgen jullie het voor elkaar om ons binnen 5 minuten in slaap te praten.
 jullie werken beter én zijn goedkoper dan de gemiddelde slaappil. Doen jullie vanaf volgend jaar ook de Tour van Beijing en de Ronde van Californie?
Zo ja, dan neem ik een tv op mijn slaapkamer. Ik ken weinig duo's die met zo veel woorden, zo weinig zeggen! Jullie gepraat over de nummer 118 in koers die "zo mooi de koers kleurt op een buitenblad van 45 en een moeder heeft met een hond van 17 jaar. "zie m is afzien".
Heeft me doen afvragen of jullie dit werk wel serieus nemen?? Ducrot en Dijkstra, jullie vragen je vast af waar gaan we heen met dit verhaal.

Nou herbert en Maarten, dat zal ik jullie eens haarfijn vertellen. Kunnen jullie geen dagelijks tv of radio programma krijgen? zoiets als; "Herbert en Maarten Laten Night". Dat zal funest zijn voor de slaappillen industrie maar wellicht krimpt zet dat de zorgverzekeraars wat onder druk.

 Als er een master zou zijn voor "dom lullen". Dan zaten jullie hoogstwaarschijnlijk in het lectoraat, stonden jullie aande wieg van een totaal nieuw curriculum, maar vallen al jullie studenten, tijdens college, in slaap!! Kortom Her-Bert en Maarten, Daar schieten we niks mee op!!