Vandaag is het eindelijk zover! Vandaag is het de trouwdag van niemand minder dan onze onmisbare vleugelverdediger, Remon Dul (wij zelf vinden dat wij die eigenlijk niet nodig hebben want Epe 8 is helemaal niet in het bezit van een piano), en de trots / eeuwig lid / boegbeeld / levende godin van het s.v. Epe Dames team, Ilse Rietman. Zij gaat natuurlijk vanaf nu ook verder onder de noemer "Dul". Wat wij overigens erg vreemd vinden, want wie geeft er nou haar jawoord aan een of andere dronken schuinsmarcheerder die per ongeluk op de grond viel in de rij voor de kassa bij de mcDonalds?! Dat was natuurlijk een grapje (1 april). Nee,.. het werkelijke verhaal achter het huwelijksaanzoek van Dul is een stuk ingewikkelder. Het ging zo: Een aanzoek op het strand is populair, "loat ik dat moar doen dan" zo dacht onze lieve Dul. Nog populairder is 't dat de verliefde jongeman dan enig voorwerk verricht: hij voorziet een fles van een briefje met tekst, kurk erop en aan de vloedlijn laten liggen. Een paar minuten later komt het innig gestrengelde paartje "toevallig" die fles tegen. Zo geschiedde en blijkbaar kleefde er een klein nadeel aan deze laatste methode. Bij aflandige wind kan het namelijk gebeuren dat de fles in die paar onbeheerde minuten het ruime sop kiest en in westelijke richting afdrijft. En dat deze enkele weken later gevonden wordt door de meest verstokte vrouwelijke vrijgezel van een Engels vissersdorpje onder de rook van Newcastle. Dit was haar allerlaatste kans op een huwelijkspartner! Tevens had Dul net iets teveel informatie op het flessenbriefje staan, en was de Hollandse eigenaar via het Engelse "Opsporing verzocht" makkelijk te traceren. Restte toen nog het programma "The Driving Judge" (de rijdende rechter) waarmee het juridisch mogelijk moest zijn dat de ouwe Engelse vrijster definitief aan haar Hollandse huwelijkspartner gekoppeld werd. En een leuk stukje engelse televisie was het hilarische resultaat. Wat een risico om zomaar een flesje te water te laten op het strand van Scheveningen. Maargoed, ieder zijn keus. Het is toch nog goed gekomen met Remon en Ilse. Epe 8 wil het familie viertal graag van harte feliciteren met dit geweldige nieuws! Het eigenaardige aan vandaag is dat het vandaag 1 april is! Wij, de ridders van de ronde bar, hebben daarom nogal lang getwijfeld of onze Dul geen grapje maakte toen we een kaart kregen voor vandaag, het is immers een grapjas. Maar na hem 1000x (duuzend keer) dezelfde vraag te hebben gesteld: "Is het echt woar? -Joa, t is goffertomme echt woar! Vroag Niekamp moar!" hebben we uiteindelijk toch besloten dat het geen grap is. Vandaag is het feest. Driewerf patat appelmoes in de pispot! Hoezee. En omdat het feest is, hebben wij een kadotje namens de jongens van 8. Remon, wij sturen jou vannacht na het bruiloftsfeest het vliegtuig in! Je gaat 2 weken naar het Amish-dorp Hanford, Californië. We hebben daar contact gehad met een volgeling van de Zwitser Jakob Amman, die jou wel eens onder vier ogen wil spreken. Want wie het in zijn hoofd haalt om de draak te steken met Onze Lieve Heer, loopt het risico zich zelfs de toorn van de duivel op de hals te halen. Jij gaat maar eens fijn nadenken over je zonden, en we zien je in mei tijdens het kampioensfeest wel weer!
Ajoo ajoo, Epe 8
