Column: De kelder van het Nederlands amateur voetbal deel I: Niets is wat het lijkt

Omdat de wedstrijden van Epe 8 vaak in alle stilte ergens achteraf worden afgewerkt, Het publiek overwegend besluit thuis in bed te blijven liggen en we toch graag willen laten zien hoe het blauw-witte tenue met trots vertegenwoordigd word in de kelder van het Nederlandse amateur voetbal.  Hebben wij besloten een laagdrempelig driedelig verslag te schrijven voor geïnteresseerde, teletekst supporters en vrienden en familie.  

Wellicht kunnen wij u op deze wijze enthousiast maken en u verwelkomen op de zondag ochtend langs de lijn bij Epe 8….

Het is zaterdag avond. Steevast wordt er om dertien over acht een burgerlijk kopje thee genuttigd en hup naar bed. Er moet immers weer gevoetbald worden morgenochtend. Als plotsklaps de telefoon gaat. “Meldingsplicht in de kroeg  om 22:00 uur t.b.v. De groepscohesie” luidt het berichtje van de leider. Douchen, kleren aan en snel naar de kroeg,
onder het motto: “Aaaaah eentje moet kunnen.” Tegelijkertijd zichzelf realiserende dat er net zoveel waarheid in deze slagzin schuilt als in de bewering dat Balkenende een charismatisch leider is.


In de geschiedenis van het gebruik van deze slagzin in Epese contreien is het niet één keer voorgekomen dat deze vorm van zelfbeheersing ook daadwerkelijk werd gehanteerd. Niets is wat het lijkt.  Het vijftienvoudige van één is de standaard vermenigvuldiging die men kan aanhouden.

Eenmaal in de kroeg aangekomen wordt het al gauw duidelijk dat het inderdaad niet bij één biertje zal blijven. De doelstelling wordt daarom ook al gauw bijgesteld naar: “Vanavond houd ik het bij bier en drink ik niks anders”. Deze doelstelling maakt naarmate de avond vordert gestaag een ontwikkeling door. Het gaat zelfs zover dat de aanwezigheid bij de wedstrijd van morgen ter discussie komt te staan.
Als de kastelein om 04:00 besluit dat het mooi is geweest wordt de jas aangetrokken én de conclusies.
Niet verder komend dan één conclusie neem je met je teamgenoten het besluit dat jullie blij zijn met het feit dat je lid bent van de plaatselijke S.V. en deel kan uitmaken van dit gezellige team.

In schril contrast met de onovertroffen zegereeks in het huidige seizoen zal morgen een dieptepunt equivalent aan de pijnlijke nederlaag van de door Nederland verloren kwartfinale tegen Rusland 1-3 (maar dan op microniveau, U snapt wat er bedoeld wordt)plaats vinden.

Eenmaal thuis gelijk naar boven en Na de tweede keer springen eindelijk op bed beland val je direct in slaap.  

Triing triing gaat je wekker.
Het laatste wat je horen wil na deze avond is het wel je wekker die om 07.00uur weer vrolijk zijn plicht vervult. Na 5 keer rammen en 20 minuten verder lift je eindelijk je hoofd van je bed. Met veel tegenzin klauter je uit bed en schuifelt half slapende naar de badkamer. Gauw wat gel in het haar, tandenpoetsen, tas inpakken en naar beneden.
Dat je vader op de dag van de wedstrijd een broodje had gesmeerd en beker melk heeft klaar gezet is allang verleden tijd, dus trek je de koelkast los voor wat brood en schenkt je zelf wat zoets in.
07.50uur: tijd om naar de voetbal te gaan. Je haalt de tweewieler, die jou een paar uur geleden nog veilig had thuis gebracht, weer van stal en fietst naar Sportpark de Wachtelenberg.
Eenmaal aangekomen in de kantine zit de helft van het team glazig voor zich uit te staren. De avond teambuilding heeft zijn sporen achter gelaten.  Na wat flauwe grappen en een bak koffie moet het hele team er aan geloven. Tas pakken en de kleedkamer in…
Word vervolgd….

Groetjes Epe 8

Door: Mathijs en Jos