Ja heren! Wie, wat, waar? Ten eerste: Wat? Wat gaan we doen? Pfoepoe, nounou, hehe, zozo, dus nog 3 nachtjes slapen. De nacht is de soms optredende situatie waarin daglicht ontbreekt. Het is lastig lezen 's nachts! De nacht vermomt zich in het donker, kan 's winters erg lang duren, en er wordt in de nacht van alles gedaan dat blijkbaar alleen in de nacht kan. Toen God sprak dat er licht was, vergat hij dat de eeuwige nacht ophield te bestaan. Om de mens toch een beetje tegemoet te treden besloot hij de zon af en toe even te laten verdwijnen in de horizon, zodat de mensen toch nog even van het donker konden genieten. De nacht bleek een spaghettimonster te zijn, want de nacht had duivelse trekjes. Zo werden katten 's nachts geknepen, de noorderzon werd door Philips ontwikkeld om naast de hoogtezon te schijnen, en veel kwalijke praktijken werden 's nachts, zoals inbreken, aanrandingen, en onverlichte fietspaden door donkere bossen. Op een gegeven moment werd er een Nachtwacht ingesteld, welke Rembrandt van Rijn zo fraai portretteerde op zijn wereldberuchte schilderij. Die Nachtwacht had tot taak de nacht te bewaken, zodat men er zeker van kon zijn dat er werkelijk een donkerte zou heersen. De Nachtwacht in moderne vorm bestaat uit politie, die checkt of echt alle fietslampjes wel goed uit zijn 's nachts, en die toezicht houdt op het vakkundig kapottrappen van brandende lantaarnpalen. Op een mooie zomerdag in 1639, meer bepaald vrijdag 22 juli, besloot het bestuur van het schuttersgilde "Vry ende bly" om te profiteren van het feit dat ze eindelijk eens voltallig waren, en tijdens de middagpauze eens een groepsportret te laten maken. Een loopjongen werd naar de dichts bijzijnde schilder gestuurd, en dat was Rembrandt. Deze bracht meteen zijn spulletjes in gereedheid, en vertrok tegen de middag naar de afgesproken plek. Daar aangekomen bracht hij de goedgemutste schutters samen in een eerste opstelling, en begon te schetsen. Dan probeerde hij een andere opstelling. En nóg één, want Rembrandt hield niet van half werk. Eer hij de perfecte, nu zo beroemde opstelling had gevonden, was het nacht geworden, en de schutters nijdiger dan een spin die heeft gemerkt dat het web van haar buur meer succes heeft dan het hare. Gelukkig stond het weekeinde voor de deur, want anders waren er ongelukken gebeurd. Het had dan ook geen zin meer om het schilderij "Het Schuttersgilde 'Vry ende Bly' schept een luchtjen tydens hunne middaghpause" te noemen, en dus werd het "De Nachtwacht". Rembrandts gebrek aan ervaring met dergelijke opdrachten bleek ook nog uit andere spijtige details: zo kloeg de helft van het voorname gezelschap dat ze onherkenbaar waren in het donker, en dat Kapitein Cocq (met "CeeOoCeeQuu") en Luitenant Ruytenburch (met "ErrUuu... euh...") te veel in het zonnetje gezet werden. Dat laatste was trouwens niet waar, want gezien het late uur kon dat hooguit de maan geweest zijn, maar meer waarschijnlijk gaat het om massaal aangebracht en aangestoken kaarslicht. In ieder geval was het niet alleen Rembrandts eerste, maar meteen ook laatste schuttersstuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten