Aankomende zaterdag is het dan zover. Hoe is het toch mogelijk dat alles altijd nog weer mooier en nog weer groter kan, dan dat je ooit durft te dromen. Een seizoenlang intensieve voetbalconsumptie gaat je niet in de kouwe kleren zitten. Wesley Sneijder, Siem de Jong, Graziano Pellè… Ik ben die smoelen effe beu. Hoe heerlijk is het om dan even terug te keren naar het voetbal in al z’n eenvoud en puurheid. Zo was het Staphorst-toernooi vorig jaar een prachtig en geslaagd feest met zo'n 30 leute von s.v. Epe. Dat is mooi, maar dat het nog gezelliger kan, blijkt dit jaar. Een heuse tjokvolle touringcar moet zich aankomende zaterdag aantrekken op het strijdtoneel "Noorderslag" te Staphorst. Stuk voor stuk vastbesloten om geen enkele wedstrijd en geen druppel pils mis te lopen. Alles prima geregeld, dus presenteerd Staphorst ons wegens successie en met gepaste trots: het Noorderslag Toernooi 2013. Door de aanwezigen en deelnemers van vorig jaar geprezen om het ongedwongen karakter van het toernooi en om de woeste zoeporgie daarna, dat mag je niet missen. De 19 deelnemende teams etaleren hun kunsten liever in de kantine dan op het veld. Tijdens wedstrijden wordt daar netjes rekening mee gehouden: als meer dan twee spelers tegelijkertijd zich wat grieperig voelen, wordt het spel eventjes stilgelegd. Epe 8 speelt zelf ook weer mee met altijd scorende Bokkie op het doel, Herold als messcherpe aanvaller, Aad als topausputzer (hij weet niet eens hoe je het schrijft), Jos als links buiten het veld, Erwin als hoekvlag (halfstok), Joopie als waterdrager, Erik als begeleider van de spelersbus en LT als technisch onderbouwer van Gert-Jan zijn aanwijzingen als Coach/Ridder van de Ronde Bar. We spelen met het hele team en met genoeg wissels en dat is maar goed ook gezien de conditionele prestaties van enkele lieden. Gelukkig hoef je maar over een half veld te rennen (de andere helft is immers van de tegenstander), want anders heb je na een minuut de tong al op het derde knoopsgat hangen. Je wilt absoluut niet meedoen? Dan blijf je sowiezo om de één of andere reden, levend bewijs is Gert Pulle hoar op de Lulle, want die houdt ook niet van voetballen en is toch al 2 jaar niet van het toernooi weg te slaan! De sportmaaltijden zijn tijdens het toernooi ieder jaar hetzelfde: drooggekookte Mexico-mix, rauwe ballen in satésaus en aangebakken aardappeltjes. Gegeten wordt er echter nauwelijks. De meeste consumptiebonnen gaan op aan aan wat anders (want Dul bewaakt die bonnen namelijk). Na een zorgvuldige keuze in het hoofd van Dul: eten of alles opmaken aan de bar, staat het lauwe bier rechtstreeks uit de Amstel klaar om van eigenaar te wisselen. Jeweetwel, zegt Dul dan, met die doordringende neutrale smaak van lichtbitter "Holland's vraag". Die Dul is als een vissersfuik. Zo'n val waar je alleen maar verder in verdwijnt linea recta de vernieling in and with no way back. Zowel heren- als damesteams zijn van harte welkom en er valt weer van alles te winnen: van kwantitief goed gevulde massief plastic bekers, tot "troostprijzen" (uitgereikt door de dames van Staphorst DA1). Natuurlijk gaat het bij dit toernooi niet om het winnen, maar om het meedoen (net als met seks dus eigenlijk). In de regel wordt het toernooi gewonnen door het team dat het fitste is. Ofwel; het team dat de minste alcohol consumeert. Ofwel; de mislukkelingen. Door het kritische maar rechtvaardige publiek wordt de leus ‘Zij drinken Punica!’ ingezet, waarna de kampioensploeg met het schaamrood op de kaken het veld verlaat. Tot zaterdag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten